Edirne'de serebral palsi hastalığı nedeniyle 17 yıl sonra yürümeye başlayan Önder Yılmaz, 13 Nisan'daki Fenerbahçe-Galatasaray derbisini statta izlemeyi ve Fenerbahçeli futbolcularla tanışmayı istiyor
Edirne'de serebral palsi hastalığı nedeniyle yatağa bağımlı olarak 17 yıl yaşadıktan sonra ameliyatlar ve fizik tedaviler sonrasında yürümeye başlayan Önder Yılmaz, tutkunu olduğu Fenerbahçeli futbolcular ve kulüp yöneticileriyle bir araya gelmeyi hayal ediyor.
Odasını Fenerbahçe bayrağı ve formalarıyla donatan Yılmaz, egzersizlerini tamamladıktan sonra gün boyunca Fenerbahçe'nin maçlarını ve futbolcuların açıklamalarını ilgiyle izliyor.
Yılmaz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Fenerbahçe sevdasını babasının aşıladığını söyledi. Küçüklüğünden bu yana gelmiş geçmiş birçok futbolcu ve yöneticinin ismini bildiğini anlatan Yılmaz, "Fenerbahçeli futbolcuları çok seviyorum. Tek hayalim onlarla tanışmak. Evdeki televizyonumda sürekli Fenerbahçe'yi izliyorum. Fenerbahçe'nin içinde yer aldığı her spor dalıyla ilgileniyorum." dedi.
En büyük hayalinin Fenerbahçeli futbolcuları Kadıköy'de izlemek olduğunu anlatan Yılmaz, şöyle devam etti:
"Aziz başkanla da tanışmak istiyorum. Bu sene inşallah şampiyon olacağız. Diğer takımları da takip ediyorum. Beşiktaş bir maçta tökezlerse Fenerbahçem şampiyon olacak. Futbolcuların hepsini seviyorum ama Volkan Demirel'i özellikle daha çok seviyorum. Onlardan imzalı forma almayı hayal ediyorum. 13 Nisan'da Fenerbahçe-Galatasaray derbisi oynanacak, o maçı İstanbul'da izlemeyi çok istiyorum. Babam bana 1 yaşımdan beri Fenerbahçe tişörtü ve forması alıyor. Bana dünyaları verseler Fenerbahçe'yi bırakmam. Fenerbahçe yenildiği zaman kötü oluyorum açık söyleyeyim yendiği zamansa dünyalar bizim oluyor."
- "Moral ve motivasyon sayesinde bugünlere geldi"
Anne Yeter Yılmaz ise oğlu Önder'in serebral palsi hastalığı nedeniyle 17 yıl yatağa bağımlı yaşadığını söyledi. Ameliyatlar ve fizik tedaviler sonrası yakın zamanda Önder'in ayağa kalktığını anlatan Yılmaz, şunları kaydetti:
"Oğlum spor ve egzersiz aletinin yardımıyla adım atabiliyor. Zor bir durum. Ben onun yanından hiç ayrılmıyorum. Hiçbir zaman umutsuz olmadım. Sürekli ona moral verdim. Oğlumun elleri ve ayakları tutmuyordu. Moral ve motivasyon sayesinde bugünlere geldi. Önder'in, Fenerbahçe hayalini her gün dinliyorum. Bir anne olarak oğlumun Fenerbahçeli futbolcularla tanıştığını görmem beni de çok mutlu edecek. Küçüklüğünden bu yana Fenerbahçe hastalığı var. Televizyonda gördüğü zaman pür dikkat Fenerbahçe'yi izliyor. Oğluma moral olduğu için sürekli Fenerbahçe izliyoruz. Önder'in tek başına dışarı çıkabilmesi, koşabilmesi ve arkadaşlarıyla top oynayabilmesi en büyük hayalim."