Abdurrahim Albayrak: "Çaresiz kaldım, kafayı üşüttüm"

Yüce Allahıma şükürler olsun, bu akşam da iftar bozmayı nasip eyledi. 1960'lı yıllarda başlayan muhteşem iftar sofraları devam ediyor. 1963'lerde falan oruç tutmaya başladım. Bizim Rize'de ilkokula giderken bile oruç tutarsın. Hiç unutmuyorum, ufak çocuktum, İstanbul'dan bir taksi gelmişti, İstanbul plakalı ama bizim köylü biri. Sigara içerken görmüşler, herkes birbirine böyle bir şey nasıl olabilir diye koşuyordu. O gün akşama kadar insanlar bunu çevrelerine söylediler.

Hem çocuğuz, hem çay topluyoruz o zamanlar, iftara 2 saat kala da çayları satmaya gidiyoruz. Annem o kadar çalışkan bir kadındı ki, bir Ramazan günü iftara doğru annemin de sepeti çok doluyordu, 70-80 kilo oluyordu ki çayı çok satalım. Annem sen çayları sat geleceğim dedi, Ramazan. Annem gitti, çayları sattım, baktım annem geliyor, elinde bir bebek. Anne bu ne dedim, annem gitmiş, hamile haliyle beraber, 4-5 saat sonra doğum yapacak anneciğim doğum yaptı, bebeği verdiler kucağına, al sana kız kardeş getirdim dedi. Şimdiki kadınlara bakıyorum, her gün kontrole gidiyorlar, bilmem kaç ay kala çalışma olmuyor, o günkü kadınlar hem çay topluyor, hem gidiyor doğum yapıyor, bebeği eline alıp geliyor, akşam eve gidiyoruz. Yüce Allahım, ülkemiz nerelerden nerelere geldi, şükretmeyi bilmemiz lazım, Allah şükredenlerden eylesin bizi.