Gürcan Bilgiç'ten Fenerbahçe yorumu: "Daha Halil Umut Meler var"

Tam bir Kadıköy takımı gibi başladı oyuna Fenerbahçe… Önde baskı ile rakibi kendi birinci bölgesine sıkıştırdılar ve kaleyi – kaleciyi görecek pozisyonların peşine düştüler. Ferdi'nin temposu, İsmail'in agresifliği ile kazandıkları toplarla rakip kaleye de çabuk gitmeye başladılar. Maximin sanki serbest oyuncu gibiydi. Adana Demirspor Tadic ve İrfan Can Kahveci'nin başına nöbetçileri dikmiş, sağ kanadı kilitlemişti. Bu noktada "heyecanlar" devreye girdi. Maxi kendi şovunun peşinde, her fırsatı çalıma dönüştürme sevdasında kaldı. Ferdi ile senkron tutmadı. Buna rağmen Dzeko golünün asisti, kalabalık arasından geldi.

Szymanski'nin "6-8" arasında oynaması mantıklı, verimi de fena değil. Ancak hücumu olgunlaştırma aşamasında ciddi eksiklik oldu. Fenerbahçe rakip ceza alanına yaklaştığında ciddi bir karmaşa, "bilememezlik" yaşanıyor. Sadece duran topların bir aklı var. Sonrası topa ayağını değenin aklı ile sınırlı. Mourinho imzasını şu ana kadar sadece takım disiplininde gördük.