Milot Rashica: "En çok Beşiktaş'ı istedim"

Futbola başlama öykünde amcanın çok önemli bir yeri olduğunu biliyoruz. Bugün geldiğin seviye ile ilgili onun düşünceleri neler?

Babamın ağabeyi, benim de tek amcam ve bizim için de ailenin büyük ağabeyi gibidir. On altı yaşıma kadar onunla birlikte büyüdüm, aynı evde yaşıyorduk. Şu anda kendisi ailesiyle birlikte Norveç’te yaşıyor ancak her gittiğim yere gelir ve maçlarımı takip eder, izler. Desteğini hep sürdürüyor ve oynadığım futbolla bir hayli ilgili. Elbette en başında hiçbirimiz bu seviyelere geleceğimi tahmin edemezdik ancak bugün bu noktada olmamda onun payı ve desteği çok fazladır. Öte yandan olumlu yönlerimi de geliştirmem gereken yönleri de hep söyledi bana. O yüzden amcam futbol ile olan öykümde sahiden çok önemli bir yere sahip.

Aslen Balkanlı olduğum için, Balkanların futbolunu da iyi takip edenlerden birisiyim ve ilk çıktığın dönemde senin için ‘’Kosova’nın Messi’si’’ gibi benzetmeler yapıldığını hatırlıyorum. O dönemlere bugünden baktığında sence en belirgin değişiklikler neler?

İlk başladığım dönemde Kosova’da olmak bir genç futbolcu için bir hayli zordu. Kosova’daki tüm zor şartları düşünecek olursak şu an bu noktada olabildiğim için çok mutluyum. Futbola ilk başladığımda birisi bana bir gün bu noktada olabileceğimi söyleseydi şayet, bir hayli şaşırır ve çok mutlu olurdum. Kendi memleketimin takımında çalışmaya başladığım zamanlarda açık söylemek gerekirse şartlar zordu çünkü bu gibi takımlar Avrupa liglerine katılım sağlayamadığı için menajer ya da scout ekiplerinin pek ilgi göstermediği takımlardır. O dönemlerde böyle takımlardan Avrupa’ya gitmek, genç futbolcular adına bir hayli zor oluyordu ancak ben Kosova’da o adımı atan ilk isimler arasında yer alıyorum. Bu da elbette beni çok mutlu eden bir durum nitekim hem kendi adıma hem de bizlerin ardından gelecek nesiller adına bir kapıyı aralayarak bunun mümkün olabildiğini göstermiş oluyorsunuz.