Yazarlardan Kasımpaşa - Fenerbahçe maçı yorumları

Pandemi sonrasındaki konsantrasyon kupayı kazanmak üzerindeydi. Elenip, yollarının bittiğini görünce Fenerbahçe takımı için hedefler bir anda tükendi. Zaten içi çekilmiş oyuncular grubuydular, bu kez "bitikler" olarak yeni yerlerini de aldılar. Bu gibi sezonları çok gördüm. Üstelik adınız Fenerbahçe ise aksilikler gelmeye başladı mı, bitmez. Sakatlıklar birbirini kovalar, geri pasları tıngır tıngır kaleye girer. Çünkü korku dağları yüreklerdedir ve ne yazık ki o göğüslerde "güvercin kalbi" vardır. Lider oyuncuyu o zaman tanırsınız aslında. Direnen, karşı koyan veya her şeye rağmen bir şeyler yapmaya çalışan. Kasımpaşa karşılaşması aslında karakter testi gibiydi Fenerbahçe için. Kime, ne kadar güvenebileceğinizi gördünüz bu maçta. (SABAH)

Tam iki sezondur adeta “yok etmek için” yaşıyor Fenerbahçe… Önce “mirasyedi” sandık, “terminatör” çıktı… Önünde, arkasında, tarihinde ne varsa hepsini yıkıp, parçalayıp, yiyip bitiriyor. Bir tek rakiplere ilişmiyor. Kolay değil tabi!.. Fırsatlar yenileniyor, camia büyük, tarihi çok zengin. Lakin azmin elinden hiçbir şey kurtulmuyor! Bakın bir haftada ne kupa bıraktı ne Avrupa şansı. Çok tehlikeli bir noktada artık… Sıfırı tükettiğine, hiçbir rakibe diş geçiremediğine göre, sıra kendi kendini yemeğe gelmiş olmalı! Niye her şey değişiyor da Fenerbahçe aynı? Takımın “hedefsiz” olması, şehir efsanesi aslında… Tek tek her futbolcunun kişisel hedefleri vardı, şimdi ikiye katlandı. Gidecek olanların kendilerini parlatmaları, kalacak olanların Avrupa’da oynamak arzuları, gitmek istemeyenlerin biraz daha görünür olmaya çalışmaları gerekmez mi? Kaybedecek “hiçbir şey” de kalmadı… Nedir bu atalet, sefalet anlamak mümkün değil. Bir hocası olsaydı ona sorardık bari. (MİLLİYET)