Kader Nets'i örmüş

Ligin jelatini üzerinde takımı Brooklyn Nets, 3-10’luk seri sonrasında Avery Johnson’ın görevine son verme kararı aldı. Lige getirdiği yeni soluğu henüz tam anlamıyla veremeyen takımın en büyük sorunu ise kaderine küsen camianın içindeki orantısız beklentiler olarak göze çarpıyor.

Takıma büyük yatırımlar yapan [en başta boya kokusuyla gündeme gelen $1.000.000.000’lık salonu ve neredeyse bu meblağa akran sayılacak Joe Johnson kontratlarını sayabiliriz], pazar payını arttırmak adına işini bilen bir esnaf gibi dükkânı işlek caddeye taşıyan sahip Prokhorov bir şampiyonluk satın aldığını düşünüyor fakat bu doğru değil. Yaz başında bu takımı mutlu edeceğini düşündüğüm o Rus, gördüğü illüzyona aldanıp kötü gidişin faturasını kesti. Fakat göremediği şey 11- 4’lük sezon açılışının gerçekçi olmadığıydı. Öncelikle taraftarın ve “büyük başkanın” anlaması gereken konu şu: Brooklyn Nets bu sene ve de muhtemelen gelecek sene bir şampiyonluk adayı değil. Bu sebepten dolayı da pek hazzetmesem de Avery Johnson’ın kovulmasını haksız buluyorum. Sonuç olarak Mehmet Özdilek şampiyon olamadığı için kovulsa sizce de abesle iştigal olmaz mı?

İkinci olarak Avery Johnson’ın hataları geliyor. Ayın koçu ödülünün akabinde kulaklarına varan ağzı, birden açık kalan Johnson kadrosunu yanlış değerlendirdi.

Öncelikle çok basit bir gerçekle başlamak istiyorum. Düzgün konstrüksiyona sahip bir takımda genellikle en önemli iki oyuncu aynı mevkide oynamaz. Nets’te ise Deron Williams ve Joe Johnson sürekli birbirlerinin önüne direksiyon kırıyor. Bilhassa Atlanta Hawks’ın en illallah dedirttiği döneminde isolation’a yeni anlamlar katan Joe Johnson’ın bu alışkanlığı Nets’e de taşıması, takımın tökezlemesine ve Deron Williams ile olan ilişkilerin ekşimesine zemin hazırladı.

İkinci olarak pota altı rotasyonu tartışmaya açık durumda. Takımın alternatif yüzü Brook[lyn] Lopez hücumda gerçekten iyi oynuyor. Fakat asıl mesele şu ki günümüz basketbolunda yumuşak uzun gerçekten dezavantaj. Yanında Humpries bile yeterli olmadığı için Reggie Evans monte edildiyse de aşı bir türlü tutmadı çünkü Evans’ın hücumun kelime anlamına dair bir fikri olduğunu düşünmeyen insanlar var. Son olarak herkes Andray Blatche gibi bir adama çok fazla güvendiğini söylüyor fakat ben bu konuda eski koçun yanındaydım. Bilmeyenler için takımın 0 numarasının Jr. Smith kafasında olduğunu söyleyebilirim. Blatch’ın savunması vasat olabilir fakat izlediğim maçlarda Dwight Howard’ta bile olmayan hücum zenginliğini gösterdi. İki psikolog ve biraz özgüven, takıma ve lige şahane bir yıldız kazandırabilir.

Konu bench’e gelince, Johnson’ın verdiği fazla güveni hak etmeyen isimler karşımıza çıkıyor. Listenin ilk sırasında ise 39’luk Jerry Stackhouse var. Bunun yanında MarShon Brooks’un bir türlü kendini geliştirememesi de koçun yaptığı hataların arasında. Esasında kenardan gelen oyuncular kötü değil, fakat C.J. Watson dışında 15 sayı atınca şaşırmayacağımız bir isim yok.

Kısacası Avery Johnson, kadro yapısını bir kenara bırakırsak, sezon başında mevcut oyuncu topluluğunun zaaflarını iyi değerlendirdi. Örneğin savunması kötü olması beklenen takım, sezona bu alanda tatmin edici bir şekilde girdi. Fakat gelişen süreçteki çatlakları iyi okumayı beceremedi ve krizi idare edemedi [akabinde savunma verimliliğinde 21. sıraya kadar düştüler]. Her şeyi iyi yaptığını iddia etmiyorum fakat kovulma kararının alınma süresini ve gerekçesini hiç adil bulmuyorum.

Son olarak takımın iki yıldızından da bahsetmek gerek. Deron Williams her ne kadar inkâr etse de sakatlığı onu etkiliyor. Penetreleri erozyona uğrayan oyuncu şut istikrarını da kaybedince

en iyi guardlar sıralamasında birden gözden düştü. Beşiktaş’ın ardından bir türlü istediği formu yakalayamayan Williams, asist krallığında şaşırtıcı olarak Vasquez, Jrue Holiday, Nash ve Westbrook’un ardında ve Jose Calderon kendisinin hemen ensesinde. Takımın oynadığı isolation’lardan rahatsız olduğunu belirten D-Will ise şaşırtıcı olarak Illinois ve Jerry Sloan sistemlerinde oynadığı basketbolun kendisi için mükemmel olduğunu dile getirdi. Kendisi adına, yaşadığı tüm fiziksel sorunların yanında bir de çatırdayan imajını ve üzerine yapışan “coach killer” etiketini düzeltmesi gerekecek ki iyi bir danışman ve Cupid’in yardımına ihtiyaç duyduğu kesin.

Joe Johnson ise bir türlü aldığı paranın hakkını veremedi henüz. Daha çok para kazandığı isimlerden bazıları; Miami’nin üçlüsü, Dwight Howard, Chris Paul… olunca nasıl bir beklenti karşılayamadığını siz düşünün. Kendisi ile ilgili en çok göze batan nokta ise sorumluluk alamaması olarak göze çarpıyor.

Uzun lafın kısası, Brooklyn Nets’te şu anda 9gag’in ‘what i see’ fotoğraflarına malzeme olacak kadar büyük beklenti ayrılıkları yaşanıyor. Fakat realite şu ki bu takım henüz en fazla lige baharat olabilecek düzeyde ve bir süre daha öyle kalacağa benziyor. Tabii servetinin hatırı sayılır bir kısmını tekstilden kazanan Prokhorov kaderin ördüğü ‘ağlara’ cömert bir bağış yapmazsa.